op 4 januari 2001 had ik Sammy van mijn moeder gehad voor mijn zwemdiploma. Sammy had ook problemen met zijn gezondheid zo als artrose, nier falen en maag problemen en zo. Sammy was bang om verlaten te worden. sammt kwam uit het asiel en zijn tijd in het asiel was traumatisch. Sammy moest ook wel eens naar de dierenarts om nagels te knippen en dan lach hij daar te krijsen. Sammy was ook af en toe niet zo zindelijk meer. 03 januari 2007 moest sammy weer eens naar de dierenarts om Sammy op te peppen voor een jaartje (toen kregen we te hooren dat Sammy nier falen had) Sammy bleef daar voor een dagbehandeling Sammy ging toen aan een infuus om 20.30 mocht Sammy weer naar huis. Eerst leek het geholpen te hebben maar die avond ging hij hard achteruit. s'Ochted's was het echt slecht. Mam ging de dierenarts bellen, we mochten langs komen. De arts die we nu hadden dacht dat ze nog wel wat kon proberen. Maar mijn moeder vond het genoeg en Sammy ook. we zijn er bij gebleven. Nadat Sammy zij spuitje had gehad stond Sammy op en liep op mijn af en kwam tegen mijn aan zitten. Later zij ik het leek net of Sammy mijn wilde bedanken. Ik was heel verdrietig. Mijn moeder had ook nog een gedicht gemaakt hij gaat zo.

Dag lieve Sammy in de katten hemel

Wij kunnen jou niet meer zien

Maar jij ons wel misschien

Het is hier nu stil in huis

Zonder dat je eten van de borden jat

Maar liever hadden we je hier gehad

Maar lieve sammeman

Jij was zo ziek en had misschien wel pijn

Het was voor jou niet leuk meer , hier te zijn

Oplappen was niet meer gelukt

Toen hebben we voor jou het besluit genomen

Aan je lijden is een eind gekomen

Jij kwam zelf vertellen het is goed

Je kwam naar Remy om haar te bedanken

Ze snapt het wel , al moet ze soms nog janken

Dag Sammy , rare kat

Al mopperde ik wel eens wat

Toch heb ook ik je lief gehad.