|
Fenja
Dag Fenje
Ik heb je gezien, een paar keer Je zag zo broos en teer Je straalde lief en zacht Gelijk een sterretje in de nacht
Dag Fenje
Ik heb je helemaal niet echt gekend Toch vind ik het erg dat je er niet meer bent
Want een diepe indruk maakte je op mij
Fenje, een Engeltje was jij
Dag Fenje....... dag..... Nemesis © december 2003 Chris Vader en moeder
Zonder woorden Want een enkel woord Kan de leegte niet vullen Dat kunnen enkel verhalen Je eigen verhalen Uit je eigen herinnering En bedenk als het moeilijk is Ze zijn nu samen Samen in liefde zonder pijn en gemis © Nemesis 6 augustus 2005 Derde vers toegevoegd nav overlijden oma van R Er zitten 7 weken tussen
Flip
Houden van is kunnen loslaten en al heb je nu niet in de gaten je hebt Flip meer gegeven dan alleen een heel fijn leven Je hebt hem rustig laten gaan geen lijdensweg in dit aards bestaan
Nooit meer zal ik lezen ik zal Flip even doen.....
© Nemesis 10 augustus 2006 Nog een koppie thee Vooruit, ik heb de tijd “Dan krijg je die van mij” Ik nam het aan Niet wetende Dat het de laatste zou zijn Maar eerst een stoel opzij De tafel aanschuiven Een asbak aan de kant Ik deed het Niet wetende Dat het de laatste keer zou zijn Ik moet weer gaan Eten koken Bedankt voor de thee.. een zwaai Ik deed het Niet wetende Dat het de laatste groet zou zijn Doei Bart Het Streekhof, zal nooit meer hetzelfde zijn
© Nemesis 13-09-2006 Lieve Hennie Ik
heb je niet zo lang gekend Maar
ons contact was heel intens Voor
mij ware vriendschap Ik
heb je gegeven wat ik te geven had Jij
respecteerde mijn grens Wat
een bomen Hebben
we samen opgezet Het
begon met humor en gelach Later
kwamen de serieuze zaken En de tijd.. daar werd niet op gelet Ik
ken je Maar
toch ook weer niet Wel
genoeg om je te gaan missen Ik
heb veel naar jou geluisterd Maar
jij zeker ook naar mij Bezorgd
ook om mijn kinderen Het
komt heus goed Met
allebei Lang
genoeg gevochten Gedreven
door levenslust Nu
moeten we je laten gaan Hennie
ik, wij missen je Maar
gunnen je je rust © Nemesis 31-10-2006 Ik wil je nog wat zeggen
Mag ik nog even Ik wil zo graag nog wat kwijt Het gaat nu om die kleine dingen Iemand aan de deur in een rooie jas Maar jij kunt dat niet meer zijn Ennuh ik stond te roeren in de pannen Ongestoord, want de deurbel gaat niet meer Als wij samen gingen zitten beppen Dan ging het over jou en over mij Maar wat mij vooral nog bijstaat Dat de tijd dan geen grenzen kon En die lege plek waar je fiets altijd stond Dat rotding weet je, die het ook al niet meer deed Bij de bakker gaat het nu om herinneringen Uit die goeie “ouwe tijd”. Want we hebben veel gelachen Weet je nog, dat gedicht van mij Al schrijvend verdwijnen nu mijn tranen Krijg ik toch een glimlach op mijn gezicht Weet je, dat je best wel een leegte achterlaat © 2 november 2006 Nemesis Sammy
Dag lieve Sammy in de kattenhemel Wij kunnen jou niet meer zien Maar jij ons wel misschien
Het is hier nu stil in huis Zonder dat je eten van de borden jat Maar liever hadden we je hier gehad
Maar lieve Sammeman Jij was zo ziek en had misschien wel pijn Het was voor jou niet leuk meer, hier te zijn
Oplappen was niet meer gelukt Toen hebben we voor jou het besluit genomen Aan je lijden is een eind gekomen
Jij kwam zelf vertellen het is goed Je kwam naar Remy om haar te bedanken Ze snapt het wel, al moet ze soms nog wat janken
Dag Sammy, rare kat Al mopperde ik wel eens wat Toch heb ik ook ik je lief gehad
© Nemesis 04-01-2007 Piglet
Jij aller aller allerliefste konijn Wat hebben wij toch veel beleefd De zes jaren die jij bij ons mocht zijn
Gewandeld in de poppenwagen Je mocht mee naar de winkels Tot wij een hond daar zagen
Een rondje in de fietsmand Bij Remy aan het stuur Tot je eruit viel en daar zat, aan de wegrand
In de tuin huppelen aan een tuig Tot die stukging, toen mocht je los Dat vond jij wel ruig
O ja, ooit nog van grote schrik Zomaar een nagel verlogen Gekkerd, het was geen engerd, het was ik
Op een dag kreeg je zelfs een konijnenpaleis Je hebt er fijn gewoond, tot je ziek werd En daar ging je, naar het konijnenparadijs
Maar wat ik h et meeste zal missen De gewone dagelijkse dingen De ochtendgroet, hoi Piglet, dag vissen
Een uurtje huppelen door de tuin, eten van het groen Voeren en je hok verschonen Als Remy thuis is zeggen, "ga jij de beesten even doen"
Piglet, jij aller aller allerliefste konijn Wij genoten van jou Vond jij het bij ons ook zo fijn?
© Nemesis 19 november 2007 Leon
Er is een sterretje geboren
© nemesis 13-01-2008 Broer
Het is goed zo, zegt men dan Omdat het lijden voorbij is Maar niet goed is Dat die ziekte kwam
Het is goed zo, zodat je verder kan Zonder wat je lief is Maar met herinneringen Van voordat die ziekte kwam
© Nemesis 31-08-2009 Tom
Tom Lief klein wit konijntje Dat niet bij je wonen kon Met zijn lieve schattige snoetje Ging hemelen en zei "ik groet je"
Tom Van wie je hield, ongezien Maar wel door de verhalen En op de foto zag je zijn lieve schattige snoetje Dag lieve Tom.... ik groet je
© Nemesis 07 november 2009 Haar vader
Hij is niet meer, de man Met wie je je belevenissen kon delen Van hem heb je dus je voetballiefde Het oranjegevoel, zo begrijp ik nu. Ik ken hem alleen als jouw vader Een liefdevolle vader.. zo begreep ik altijd Maar hij was ook de man van je moeder De vader van je zus en broer De laatste jaren was hij er altijd Kon je zo bij hem binnenlopen Even wat vertellen inclusief details Dat is wat ik vooral weet van jou en hem Wat zul je dat gaan missen…
© Nemesis 15-06-2010 Wendy
Je kwam uit het knaagdierencentrum Omdat niemand je wilde hebben Met je lange witte vacht Dat zoveel zorg nodig had
En toen kwam Remy in je leven Zij deed het met liefde Spelen, voeren, hok verschonen Haren knippen, kammen enz
Je mocht bij Remy boven slapen Je liep er ook rustig in je eentje rond Na de winter beneden wennen En toen verhuizen, naar buiten toe
Buiten waar een konijntje hoort Een hok, gras, konijnenburen Je hebt maar zo kort genoten Je werd ziek en ging heen
Wendy, je was niet zomaar een konijn Je was Remy's maatje
© Nemesis 12-07-2010 Doky’s laatste dag Het leek zo’n gewone dag Remy was opgehaald van paardrijkamp Lisa ging naar handbaltraining Jessica had haar lachsalvo’s Fatih? Die plaagt Michael, er was niets aan de hand Maar wat komen ging Het werd wel verwacht Was het toeval dat Nico jr kwam eten En zo nog even een soort van Afscheid nemen kon? Toen met het vallen van de avond Alle vertrouwde gezichten in de buurt Behalve dan de baas En met het vrouwtje aan haar zij Vond Doky het eindelijk genoeg Dit was de laatste dag uit Doky’s leven Vele gelukkige dagen zijn hiervoor geweest En in het huis van Vrije Vlinders Anders zo vol van vrolijkheid Vloeit nu een droeve traan © Nemesis 7 september 2010
Nog maar kort bij Remy thuis Toch heeft ze langer voor je mogen zorgen Niet alle dagen, soms gisteren en soms morgen Noppie kwam er ook nog bij Die kon je al van de boerderij Aan je buurtjes moest je even wennen Je leerde Lise en Loulou gauw goed kennen En toen lieve Pluis Lag je op een ochtend stilletjes in je huis ©
Nemesis 12-12-2010 (pluisje overleden 27-11-2010 Ik betrap me erop dat ik lach Iets wat nu eigenlijk niet mag Want een leventje hangt aan een zijden draad Geen idee welke kant ’t op gaat
© Nemesis 13-12-2010 Jessica, voor mij zo duister en zo vaag Door anderen wel begrepen Ik vond je altijd zo ontzettend lief Maar ik heb gehoord Dat ook jij ondeugd in je had Ik heb wel gezien Dat je oogjes konden stralen Maar ook glinsteren van tranen Onbegrepen? Verdriet En dan weer hoorde ik die schaterlach Een jaar gewoond In de Vrije Vlinder Je hebt ervan genoten, het was echt je thuis En nu fladder je van ons weg Als een echte vrije Vrije Vlinder Dag Jess.. het ga je goed………
© Nemesis 18-12-2010 Vlieg vlinder vlieg Je bent nu vrij Lach dans en zing Het kan nu.. want je bent vrij Vlieg vlinder vlieg Maak ons weer blij © nemesis 29-12-10
*
|