Home     Gedichten

Twee vrouwen

 

Twee ouwe vrouwen

Als ik het zo even zeggen mag

Onder een boom op een bankje

Of aan de koffie, thee… een ijsje

Als ik langs kom lopen, een zwaai

Of even wenken voor een praatje

Er is een soort chemie

Ik zie een twinkeling in twee paar ogen

Ietwat ondeugend kijkend

En twee maal, een stralend brede lach

Het lijkt wel of ik tover

En ik word een beetje warm van binnen

Dankbaar dat ik dit beleven mag

 

© Nemesis 28 augustus 2004


Beloftes Beloven

 

Beloftes beloven

Heeft te maken met geloven

Houden of breken

Eerlijkheid, gemene streken

 

Oprechtheid, trouw

Men neemt het niet zo nauw

Neemt elkaar in de maling

1x? Nee, bij herhaling.

 

Ze zeggen het, laten me geloven

Dat het leven is als hierboven

Ik weiger het mee te zeggen

Wil deze regel weerleggen

 

Ik geloof toch nog in de mensheid

Ik beloof mijn eigen eerlijkheid

 

© Nemesis augustus 2004


Mijn kindje

 

Mijn kindje

Ik houd van jou

Mijn meisje

Je wordt al een jonge vrouw

 

Je bent anders

En daarom heel speciaal

De wereld is je vreemd

Maar ook weer niet helemaal

 

En, jij en ik

Verstaan elkaar zo goed

Ook zonder woorden

Het is wel als eb en vloed

 

Mijn kindje

Ik houd van jou

 

© Nemesis augustus 2004


21 Jaar

 

Je ouders zijn met je klaar

Denk je, want je bent nu 21 jaar

Op eigen benen moet je kunnen staan

Helemaal je eigen gangetje gaan

 

Maar ook na deze verjaring

Kun je teren op je ouders levenservaring

Toch kun je al doorgeven

Wat je tot nu toe hebt geleerd in het leven

 

We eindigen met een grap en een grol

Neem een biertje maar loop niet vol

Want het is vandaag wel feest

Maar gedraag je niet als een beest

 

© Nemeses 21 november 2004


Jarig

 

Van harte met je verjaardag

Dat je altijd zo debiel blijven mag

En dat is een groot compliment

Als ik zeg dat je dat bent

 

En dan zingen we nu van lang zal ie leven

Op jou wordt nu een glas geheven

En nu nog op elke wang een zoen

Lieve Frans, hier moet je het mee doen

 

© februari 2005


Voor X

 

Eenzaam alleen en verlaten
Zelfs je lief, heb je niet in de gaten
Je hebt ook lieve mensen om je heen
Maar tussen hen, voel jij je nu alleen

Dit stukje, even alleen te gaan
Een moment bij hen vandaan
Om weer bij hen terug te komen
Het gezinnetje van je dromen

Van binnen ben je nu heel boos
Wat is geluk dan toch broos
Breekbaar en teer
maar ik weet zeker, je vindt h
et wel weer...

© 3 april 2005 Nemesis


Ik wil je helpen

 

Als ik wist hoe ik je helpen kon

Zou ik het doen

Wist ik waar je pijn vandaan kwam

Zou ik je genezen

 

Als ik in je gedachten kijken kon

Zou ik gaan zoeken

Wist ik de rotte gedachten te vinden

Zou ik ze wegnemen

 

Als ik wist hoe ik je helpen kon

Zou ik het doen

Maar ik kan niets anders

Dan mijn luisterend oor aanbieden

 

© nemesis 18 april 2005


Na regen

 

na regen
komt zonneschijn.....
al doet het leven
je nu even
een beetje pijn

na regen
komt zonneschijn
niet blijven staren
naar die puberjaren
het volwassen zijn

na regen
komt zonneschijn
jou te kennen
't was even wennen
vind ik heel fijn

© nemesis 11 mei 2005


Lieve Agnes

 

Van de week, na het horen van jou verhaal

Ach.. wat leken mijn problemen toen vreselijk banaal

Kippenvel kreeg ik, over mijn hele lijf

In jouw toneelstuk zit wel een heel slecht bedrijf

 

Ik kan slecht denken, ik vergeet en ’t is een chaos in mijn hoofd

Maar ik word tenminste niet van het allerliefste beroofd

En alsof het zo gewoon is, sta je voor mij en Remy klaar

Ik ervaar het als een groots en nobel gebaar

 

Ik moet veel aan jou, aan jullie denken

En kan niets meer, dan deze onnozele woorden schenken

 

Bedankt… Anita

 

© Nemesis 2 juni 05


Tot ziens

 

Je zit in de trein

hij jakkert voort

tot je bij het eindpunt komt

en je rust wordt verstoord

 

Je zal uit moeten stappen

op een onbekend perron

in een andere wereld

uitstappen, er is geen pardon

 

De rest is heel duister

Je stem is verstomd

Je zal verder vertellen

als ik op mijn eindpunt kom

 

We zien elkaar wel weer...

 

© Nemesis 3 november 2005


Voor mijn Valentijn

 

Vorig jaar heb ik je ook geschreven

Je hebt toen besloten

Gekozen

Je bent bij haar gebleven

 

Toch doe ik weer een poging

Wie weet ooit

Kies je anders

Draag ik jouw ring

 

Want ook mannen onder elkaar

Mogen tegenwoordig

Ja zeggen

En vormen een echt echtpaar

 

valentijn


Kop op meid

 

Welke woorden moet ik kiezen

Om te zeggen wat ik je wens

Je gaat dit niet verliezen

Je ging al eerder over deze grens

 

Hang in there, zegt dan ook genoeg

Voor jou en je gezin

Al wordt het weer een gezwoeg

Ik zeg… JIJ WIN(t)

 

© Nemesis 19 augustus 2006


MDB - Aaron

 

Listening to the music

Tears are filling my eyes

Not for my grieve

But for being one with all

 

Music caresses my heart

Words filling my mind

A voice like hands

Touching my body

 

I feel intimate

It’s like having sex

My tears

Are my orgasme

 

Your agony, the best sex I ever had.

 

© Nemesis 18-2-2007


Denk aan de buren

 

Ssst zachtjes doen

Waarschuwt een moeder haar kind

Denk aan de buren

Praten, lachen, zingen,

Het is geluidsoverlast

                                      

Wat wij wel accepteren

Want je durft niet te zeggen dat het stoort

Bang van de buren

House muziek, gereedschap, en machines

Je doet maar net, of je het niet hoort

 

Ik zou zo graag de kinderen horen spelen

De buurman horen lachen om een schuine mop

Of buurvrouw die haar kind bestraft

En ’s avonds, “dronken” van geluk

Met zijn allen samen zingen

 

© Nemesis 18 april 07


Een Geschenk

 

Heb je wel eens nagedacht

Over de bedoeling van een geschenk

Wat je ermee zeggen wil

Wat de ontvanger van het gebaar verstaat

 

Vanavond kwam er zo’n geschenk

Bij de afwas door mijn handen

Hier en daar een deukje

Maar wel 27 jaar geleden aan mij geschonken

 

Ik bekijk en bevoel het

Ga daarmee weer terug in de tijd

Sta even stil bij de schenkers

Een gevoel van warmte in mijn hart

 

Ineens besef ik, door dit geschenk

Zal ik de gevers nooit vergeten

Zullen zij ook weten

Dat ik nu met warmte aan ze denk

 

© Nemesis 26 september 2007


Donkere nachten

 

Ik wist niet dat het zo zwaar kon zijn

Voor even ga ik gebukt onder die verschrikkelijke last

Ooit ontvangen met open armen

Zo licht, zo blij zo pasgeboren

 

Zo klein en teer als het jonge kind

Maar het groeit mee

Wordt groter en zwaarder

Gaat drukken op je schouders

 

Het brengt verdriet en pijn

Wanhoop machteloosheid het vreet je energie

Ontvangen ooit, met grote vreugde

Heet dit het moederschap

 

© Nemesis 8 januari 2008


Een mensenleven…

 

Een indrukwekkende ontmoeting

Met een mens, ooit gekend

Als iemand altijd bezig

Altijd pratend

Almaar doende

 

Ik zie je nu almaar voor me

Liggend in je bed

Stil liggend

Zwijgend

Niets doende

 

Vertellen ze je wel eens over vroeger

Laten ze je dr. Zhivago kijken?

Of vergeet men

De mens

Die je eens was

 

Dank voor je blik van herkenning

Een glans in je ogen een stille lach

Voor mij een bewijs

Dat in dat lichaam

Jij aanwezig was

 

© Nemesis 1 mei 2010


Zij weet hoe het moet

 

Zij leeft het leven zoals je leven moet

Geniet met volle teugen

Van al het moois dat het leven biedt

 

Maar wordt dat moois ontnomen

Is er zo’n intens verdriet

 

Leven is zoiets raars

Met zoveel tegenstrijdigheden

Maar zij zet ze op de juiste plaats

 

Vreugde en verdriet

Terwijl een autist ze eigenlijk niet voelen kan

 

Zij leeft zoals je leven moet.

 

© Nemesis 4-7-2010

 

 

*